تست حساسیت پردازش حسی

حساسیت پردازش حسی یک ویژگی ذاتی و طبیعی است که در حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد از افراد دیده می‌شود. افراد دارای این ویژگی، سیستم عصبی بسیار دقیق و عمیقی دارند که باعث می‌شود نسبت به رخدادهای درونی و محیط اطراف خود با شدت و جزئیات بسیار بیشتری واکنش نشان دهند. این ویژگی یک نقطه ضعف نیس بلکه یک استعداد است که در صورت قرار گرفتن در محیط مناسب می‌تواند به یک قوت تبدیل شود
این تست که یک ابزار خود-ارزیابی است، توسط آرون و آرون در سال ۱۹۹۷ طراحی شد. هدف اصلی از طراحی این تست شناسایی افرادی است که دارای ویژگی “حساسیت پردازش حسی بالا” هستند.

فهرست عناوین

راهنمای نمره‌گذاری تست حساسیت پردازش حسی

نحوه نمره‌گذاری

این تست بر اساس طیف لیکرت ۵ درجه ای نمره‌گذاری می‌شود. امتیاز هر گزینه به شرح زیر است:

هرگز: ۱ امتیاز
به ندرت: ۲ امتیاز
گاهی اوقات: ۳ امتیاز
اغلب اوقات: ۴ امتیاز
همیشه: ۵ امتیاز

دامنه نمرات

حداقل نمره قابل کسب ۲۷ و حداکثر نمره ۱۳۵ می‌باشد.

تفسیر نتایج

نمره ۲۷-۵۹: حساسیت پردازش حسی پایین
نمره ۶۰-۹۲: حساسیت پردازش حسی متوسط
نمره ۹۳-۱۳۵: حساسیت پردازش حسی بالا

ویژگی‌های روان‌سنج

پایایی (قابلیت اعتماد): ضریب آلفای کرونباخ در مطالعه اسمولسکی و همکاران (۲۰۰۶) معادل ۰٫۸۹ محاسبه گردید که نشان‌دهنده پایایی مطلوب ابزار است.

روایی (اعتبار): نتایج تحلیل عاملی تأییدی، همسو با مطالعه اصلی، روایی سازه تست را مورد تأیید قرار داد. ضرایب همبستگی بین خرده‌مقیاس‌ها در دامنه ۰٫۴۰ تا ۰٫۷۳ به دست آمد که نشان‌دهنده روایی همگرای مناسب تست می‌باشد.

لطفاً هر یک از جملات زیر را با دقت مطالعه نموده و با توجه به مقیاس زیر گزینه‌ای که بهترین انطباق را با ویژگی‌های شما دارد انتخاب نمایید.مقیاس پاسخگویی:

هرگز
به ندرت
گاهی اوقات
اغلب اوقات
همیشه

به طور کلی، محرک‌های حسی شدید و قوی مثل اتفاقات در محیط اطراف به آسانی مرا تحت‌الشعاع قرار می‌دهند.
به نظرم، من متوجه ظرافت و زیبایی موجود در محیط خود هستم.
حالات خلقی دیگران (خلق‌وخوی افراد) مرا تحت تأثیر قرار می‌دهد.
من حساسیت زیادی نسبت به درد دارم.
در روزهای پر مشغله، من در خودم این نیاز را می‌بینم که به اتاقی تاریک یا هر مکان راحت دیگر پناه ببرم.
من به اثرات کافئین موجود در قهوه و چای حساس هستم.
چیزهایی نظیر نور روشن، بوهای تند و پارچه با بافت درشت، صدای آژیر از فاصله نزدیک به آسانی من را تحت تأثیر قرار می‌دهند و اذیت می‌کنند.
من زندگی درونی پیچیده و پری دارم (من در درون دارای احساسات و عواطف قوی هستم و درگیر رؤیاها، افکار و شهود خود هستم).
من در سر و صداهای بلند اذیت می‌شوم.
من عمیقاً تحت تأثیر هنر یا موزیک قرار می‌گیرم.
من گاهی احساس می‌کنم که سیستم عصبیم به حدی آشفته شده که می‌خواهم به تنهایی پناه ببرم.
من فردی باوجدان و وظیفه‌شناس هستم.
من به آسانی وحشت زده می‌شوم (از جا می‌پرم).
مواقعی که کار زیادی داشته باشم تا در یک مدت زمانی کوتاه انجام دهم نگران و عصبی می‌شوم.
زمانی که می‌بینم افرادی دیگر ناراحت هستند می‌دانم چه کارهایی انجام دهم تا احساس راحتی کنند (مثل تغییر نورها یا تغییر وضعیت صندلی‌ها).
زمانی که دیگران سعی دارند از من درخواست به انجام کارهای زیادی کنند اذیت می‌شوم.
من سخت تلاش می‌کنم تا از فراموش کردن امور و اشتباه کردن پرهیز کنم.
به اعتقاد من، باید از نگاه کردن به فیلم‌های خشن پرهیز کرد.
زمانی که اتفاقات زیادی اطراف من می‌افتد حس ناخوشایندی در من ایجاد می‌شود.
گرسنگی زیاد واکنش قوی در من ایجاد می‌کند و تمرکز و خلق مرا مختل می‌کند.
تغییرات زندگی، احساسات مرا تحریک می‌کند.
من به صحنه‌ها، بوها، مزه‌ها و صداهای موجود در محیط خوب دقت کرده و از آنها لذت می‌برم.
برایم ناخوشایند است که کار زیادی داشته باشم و مجبور باشم آنها را باهم انجام دهم.
یکی از اولویت‌های اصلی من این است که زندگی خود را طوری تنظیم کنم که از موقعیت‌های ناراحت کننده یا دشوار اجتناب کنم.
محرک‌های شدیدی نظیر صداهای بلند یا صحنه‌های آشفته، مخل آسایش من می‌شوند.
مواقعی که با دیگران در انجام کاری رقابت می‌کنم یا هنگامی که در حال انجام یک تکلیف تحت مشاهده قرار بگیرم، خیلی ناراحت و متزلزل شده و بدتر از موقعیت‌های دیگر عمل می‌کنم (بدتر از آنچه انتظار می‌رود).
زمانی که بچه بودم به نظر می‌رسید که والدین و معلمان مرا فردی حساس و کم رو می‌دانند.