افسردگی و خودکشی

افسردگی یکی از تهدید های بزرگ برای سلامت روان و حتی سلامت جسم محسوب می‌شود. بی توجهی به علائم آن می‌تواند نهایتا فرد را در معرض خودکشی قرار دهد. افکار خودکشی ممکن است لزوما منجر به خودکشی نشود اما علائم هشدار دهنده ی آن را باید جدی گرفت .
دو نوع افسردگی وجود دارد. در افسردگی شدید، علائم ذکر شده در زیر با توانایی فرد برای عملکرد در تمام زمینه های زندگی )کار، خانواده، خواب و غیره( تداخل می کند. در دیس تایمی، علائم آنقدر شدید نیستند، اما همچنان مانع از توانایی فرد برای عملکرد در سطوح طبیعی می شوند.

علائم رایج افسردگی که تقریبا هر روز تکرار می شود:

• خلق و خوی افسرده مثلاً احساس غمگینی یا پوچی
• عدم علاقه به فعالیت های لذت بخش قبلی
• کاهش یا افزایش قابل توجه وزن یا کاهش یا افزایش اشتها
• بی خوابی یا پرخوابی
• بی قراری، تحریک پذیری
• خستگی یا از دست دادن انرژی
• احساس بی ارزشی، ناامیدی، گناه
• ناتوانی در تفکر یا تمرکز، یا عدم تصمیم گیری
• افکار مکرر مرگ، افکار مکرر خودکشی، اقدام به خودکشی یا برنامه ریزی برای تکمیل خودکشی

سابقه خانوادگی افسردگی به عنوان مثال افسردگی والدین شانس ابتلا به افسردگی را ۱۱ برابر افزایش می دهد.
درمان افسردگی ۶۰ تا ۸۰ درصد مواقع موثر است. با این حال، طبق سازمان جهانی بهداشت، کمتر از ۲۵ درصد از افراد مبتلا به افسردگی درمان کافی را دریافت می کنند.
اگر افسردگی درمان نشود، می‌تواند به طور همزمان منجر به اختلالات روانی مانند سوء مصرف مواد و الکل نرخ بالاتر دوره‌های مکرر و نرخ بالاتر خودکشی شود.

علائم حاد افسردگی و خودکشی

افرادی که افسرده هستند و علائم زیر را نشان می دهند در معرض خطر خاصی برای خودکشی هستند:

1. ناامیدی شدید
2. عدم علاقه به فعالیت هایی که قبلا لذت بخش بودند
3. تشدید اضطراب و/یا حملات پانیک
4. بی خوابی
5. در مورد خودکشی صحبت می کند یا سابقه تلاش برای خودکشی داشته است
6. تحریک پذیری و بی قراری

پیشنهاد مطالعه: مغز دکمه حذف ندارد

علائم هشدار دهنده

• فردی که در شرف خودکشی است ممکن است:
• در مورد خودکشی، مرگ ، نداشتن دلیل برای زندگی صحبت کند.
• درگیر بیماری جسمی لاعلاج باشد.
• از دوستان یا فعالیت های اجتماعی کناره گیری کند.
• اخیرا متحمل یک ضرر شدید مثلا شکست عاطفی یا ضررهای قابل توجه دیگرشده باشد.
• تغییرات شدید در رفتار را تجربه کند.
• از دست دادن علاقه به سرگرمی ها، کار، مدرسه و غیره.
• با تنظیم وصیت نامه و غیرمنتظره ، ترتیبات نهایی برای مرگ را آماده کند.
• دارایی های گرانبها را ببخشد.
• قبلاً اقدام به خودکشی کرده باشد.
• ریسک های غیر ضروری را بپذیرد؛ بی پروا و یا تکانشی باشد.
• علاقه به ظاهر شخصی خود را از دست بدهد.
• مصرف الکل یا مواد مخدر را افزایش دهد.
• احساس ناامیدی را ابراز کند.
• با موقعیت تحقیر یا شکست مواجه شود.
• سابقه خشونت یا خصومت داشته باشد.
• تمایلی به “ارتباط” با کمک کنندگان نداشته باشد.

احساسات، افکار و رفتارها

تقریباً هر کسی در دوره ای از زندگی خود به خودکشی فکر می کند. بیشتر همه تصمیم می گیرند زندگی کنند زیرا متوجه می شوند که بحران موقتی است، اما مرگ نه. از سوی دیگر، افرادی که در بحبوحه بحران هستند، اغلب معضل خود را غیرقابل اجتناب می دانند و احساس از دست دادن کامل کنترل می کنند.
غالباً آنها می گویند :
نمی توانم درد را متوقف کنم نمی توانم واضح فکر کنم نمی توانم تصمیم بگیرم نمی توانم راهی برای خروج ببینم.
نمیتونه بخوابم یا غذا بخورم یا کار کنم نمی تواند از افسردگی خارج شوم.· نمی توانم غم و اندوه را از بین ببرم امکان تغییر برای من وجود ندارد نمی توانم خود را ارزشمند ببینم نمی توانم توجه کسی را جلب کنم کنترلی روی افکار و رفتار هایم ندارم.

داروهای ضد افسردگی و خطر خودکشی

تا به امروز هیچ مدرکی مبنی بر اینکه داروهای ضد افسردگی که برای درمان افسردگی تجویز می‌شود باعث افزایش خودکشی در کودکان، نوجوانان یا بزرگسالان شود وجود ندارد.

حقایقی در مورد خودکشی

در سال ۲۰۰۶، خودکشی یازدهمین علت مرگ و میر در ایالات متحده بود که سالانه جان ۳۳۳۰۰ نفر را گرفت. میزان خودکشی در بین جوانان ) ۱۵ تا ۲۴ ساله( در پنجاه سال گذشته بیش از ۲۰۰ درصد افزایش یافته است. میزان خودکشی در افراد مسن بالای ۸۵ سال نیز بسیار بالا است.
مردان چهار برابر بیشتر از زنان خود را می کشند. اما زنان سه برابر بیشتر از مردان اقدام به خودکشی می کنند.
خودکشی در سراسر مرزهای قومی، اقتصادی، اجتماعی و سنی رخ می دهد.
خودکشی قابل پیشگیری است اکثر افراد خودکشی به شدت می خواهند زندگی کنند. آنها فقط نمی توانند جایگزینی برای مشکلات خود ببینند. اکثر افراد خودکشی سیگنال های هشدار دهنده قطعی از قصد خودکشی می دهند، اما برخی دیگر اغلب از اهمیت این هشدارها بی اطلاع هستند یا مطمئن نیستند که در مورد آنها چه کاری انجام دهند.
صحبت در مورد خودکشی باعث نمی شود کسی به خودکشی روی آورد.
اعضای بازمانده خانواده نه تنها از دست دادن یکی از عزیزان خود به دلیل خودکشی رنج می برند، بلکه خود نیز در معرض خطر بیشتری برای خودکشی و مشکلات عاطفی قرار دارند.

پیشنهاد مطالعه: افسردگی کودک

ارتباط بین افسردگی وخطر خودکشی

افسردگی اساسی تشخیص روانپزشکی است که بیشتر با خودکشی همراه است. خطر خودکشی منجر به مرگ در میان بیماران مبتلا به اختلال افسردگی درمان نشده نزدیک به ۲۰ درصد است . خطر خودکشی در بین بیماران تحت درمان ۱۴۱ از ۱۰۰۰۰۰ است .
حدود ۳/۲ افرادی که خودکشی کامل می کنند در زمان مرگ افسرده هستند.
حدود ۷ نفر از هر صد مرد و ۱ نفر از هر صد زنی که در طول زندگی خود به افسردگی مبتلا شده اند، به خودکشی کامل می رسند.
خطر خودکشی در افراد مبتلا به افسردگی اساسی حدود ۲۰ برابر جمعیت عمومی است.
افرادی که چندین دوره افسردگی داشته اند نسبت به افرادی که یک دوره را تجربه کرده اند در معرض خطر بیشتری برای خودکشی قرار دارند.
افرادی که علاوه بر افسردگی، به الکل یا مواد مخدر وابسته هستند، در معرض خطر بیشتری برای خودکشی هستند.

افسردگی در ایران و آمریکا

افسردگی شایع ترین اختلال سلامت روان است. خطر افسردگی مادام االعمر۶ تا ۲۵ درصد است. طبق گزارش موسسه ملی سلامت روان NIMH) ) ۵/۹ ٪ یا 8/18 میلیون بزرگسال آمریکایی در هر سال از یک بیماری افسردگی رنج می برند.
اولین مطالعه جامع بررسی سلامت روان ایران در افراد ۱۵ سال و بالاتر در سال ۱۳۷۸ صورت گرفت که در نتیجه تحقیق معلوم گردید که ۲۱٪ کل جامعه ایرانی به نوعی از اختلال روانپزشکی واجد نشانه های مثبت روانی رنج میبردند که ۱۴/ ۹ درصد مردان و ۲۵/۹ درصد زنان جامعه را تشکیل میدادند .همچنین ۲۰/۹٪ جامعه شهری و ۲۱/۳ جامعه روستایی به نحوی با مشکل درگیر بودند. اختلال در گروههای بی سواد، مردان بیکار زنان خانه ،دار افراد متأهل جدا شده و مطلقه و طیف سنی ۲۴-۲۵ سال شیوع بیشتری داشت.